- عماره ثقفی (عُ رَ یِ ثَ قَ)
ابن روبۀ ثقفی، مکنی به ابوزهره. وی صحابی بود. در کوفه سکونت داشت و او را دو حدیث است. رجوع به الاصابۀ ابن حجر، قسم اول از حرف عین، ترجمه شمارۀ 5710شود. نام پدر او در منتهی الارب ’رویبه’ آمده است
معنی عماره ثقفی - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(عَمْما رِ ثَ قَ)
لغت نامه دهخدا
ابن حمید ثقفی طائفی، مکنی به ابوزهیر. وی از صحابه و ساکن طائف بود. اما ’ابواحمد’ در باب کنی دو تن ابوزهیر قائل شده است یکی ابوزهیربن معاذ و دیگری ابوزهیر ثقفی. و درباره شخص دوم گوید که نام وی عماربن حمید، و پدر وی ابوبکر بن ابی زهیر بوده است. و ’ابن حجر’ در ’الاصابه’ حدیثهایی از وی روایت کرده است. رجوع به الاصابۀ ابن حجر، جزء هفتم، باب کنی ترجمه شمارۀ 452 و ابوزهیر ثقفی شود
(عُ رَ یِ ثَ)
لغت نامه دهخدا
ابن شهاب ثوری. وی صحابی بود. از جانب علی (ع) حاکم کوفه شده بود (از الاصابه). در علوم اسلامی، صحابی به مسلمانی گفته می شود که پیامبر اکرم (ص) را دیده، به او ایمان آورده و در حال اسلام وفات کرده است. صحابه از یاران وفادار پیامبر بودند که در میدان های جهاد، دعوت و آموزش دین مشارکت داشتند. شناخت دقیق صحابه به فهم بهتر سیره پیامبر، فقه اسلامی و جریان های صدر اسلام کمک شایانی می کند و در آثار تاریخی بسیار آمده است.